Menu Zamknij

Jan Pocek, wiersze

KTO IDZIE BEZ ŚWIATŁA



Choć droga prosta i łatwa
I wyznaczona dokładnie,
Kto idzie bez światła,
Ten padnie.
Życie mu w mrokach upłynie —
Niestety —
O wyznaczonej godzinie
Nie stanie u mety.

ŁĄKA


nie pojmuję twej — łąko — mowy
niebieskiej złotej zielonej
nawet gdy w twego ruczaju wody
zanurzę swe stopy i dłonie…
wiem tylko że w dni gorące
nad piersią twą strojną kwiatem
chwieje się złote słońce
na łodydze ważki. skrzydlatej…
i świerszcze – artyści młodzi
malują w cieniu zielonym
szczygłom na głowach jagody
bocianom na skrzydłach zagony

Total Page Visits: 6125 - Today Page Visits: 1